*فرهنگ ایرانی:
از رسم های ایرانی ها است که پدرزن، به فراخور رسوم منطقه ی مسکونی (نه به فراخور ثروتش) باید هنگام اولین زایمان دخترش، لوازم فرزند را تهیه کند؛ شامل انواع پوشاک، اسباب بازی، تخت، کمد و…

فرهنگ اسلامی:
در فرهنگ اسلامی چیزی به نام سیسمونی وجود ندارد. پدری که بچه درست کرده خودش وظیفه دارد مخارج و نیازمندی های فرزندش را تامین کند؛ چه بچه ی اول و چه بچه ی دهم.
اگر پدرزن و داماد هردو وضع مالی خوب ندارند، چرا باید پدرزن زیر بار وام و قرض برود تا هزینه ای را که شخص دیگر باید تأمین کند، بپردازد؟! اگر بناست پولی در این راه قرض گرفته شود، خود پدر نوزاد، زیر بار قرض برود نه پدرزن.
ممکن است گفته شود: سیسمونی نوعی کمک به زوج جوان است و باید آن را ترویج داد، اما چرا چنین کمکی در خرید خانه رسم نیست؟ چرا برای فرزندهای بعدی سیمسونی داده نمی شود؟ چرا اگر داماد نیاز مالی نداشت، باز هم پدر زن موظف به اهدای سیسمونی است حتی اگر مشکل مالی داشته باشد؟
لازم به ذکر است که هرگونه خدمت به داماد و خانواده ی او خیلی خوب است اما نه به هرقیمت، و داماد باید بداند که از خانواده ی همسرش طلبکار نیست و هرچه بیاوردند، بیش از وظیفه ی آنهاست.